Boję się zwolnić z pracy.

Jak już kiedyś Wam pisałam, jest masa ludzi, którzy mnie inspirują – ludzi, których mogłabym wymienić z imienia i nazwiska, ale także ludzi, których pewnego zachowania motywują mnie i przywracają wiarę w normalność.

Dziś będzie o tych ostatnich.

Ludzie, którzy nie zapominają, co jest najważniejsze

Otóż świat ten ukształtowany jest tak, że jedni pracują tam gdzie chcą, a inni tam gdzie muszą. Na świecie są miliony ludzi niezadowolonych ze swojego miejsca pracy, ale mimo to pracują w nich.

Mimo, że miejsca te wykańczają pracowników psychicznie i fizycznie. Mimo, że szczerze nienawidzą swojej pracy i rano mają mdłości na myśl, że muszą znów jechać w to samo miejsce. Pracują, bo mają rodziny na utrzymaniu, kredyty do spłacenia i muszą mieć za co żyć.

Pracownik, któremu udało się zahaczyć na stałe, w pewnym miejscu pracy, pilnuje swojego stanowiska, jak oka w głowie. Może go nienawidzić, ale nikomu go nie odda. Bo wiemy, jak trudno jest znaleźć dziś pracę. A los jest niepewny. Więc trzymamy się kurczowo tego co mamy, choćby to miała być brzytwa.

Boję się zwolnić z pracy

Dlatego tak mocno szanuję i podziwiam ludzi, którzy mając dom i rodzinę na utrzymaniu, potrafią powiedzieć stop, kiedy czują, że praca ich wyniszcza.

Kiedy widzą, że wracają coraz później, coraz bardziej rozdrażnieni, wkurzeni – co odbija się na dzieciach i małżeństwie. Kiedy widzą, że praca zaburza ich życie osobiste i uczuciowe. Kiedy widzą, że przez pracę mogą stracić wszystko, co budowali tyle lat. Kiedy po prostu są nieszczęśliwi.

Miliony małżeństw rozpadło się przez stres wynikający z pracy, jaką się wykonuję. Właśnie dlatego, że totalnie oddajemy się swojej karierze i trzymamy kurczowo swoich stanowisk. Zapominając o tym, co jest w życiu najważniejsze. O sobie i o swojej rodzinie. Bo pieniądze pieniędzmi, ale straconego czasu z rodziną nikt nam nie przywróci.

Zastanawiasz się dlaczego warto zmienić prace i jak przestać się bać tej zmiany? Przygotowałam dla Ciebie wpis: dlaczego warto odejść z toksycznej pracy?

Wiem co jest dla mnie ważne

Więc, kiedy słyszę, że można zrezygnować z pracy, z wysokiego stanowiska, tylko dlatego, że praca wykańcza mnie i stresuje, a to odbija się na moim życiu osobistym – czuję się natchniona.

Bo naprawdę trzeba mieć sporo odwagi, żeby rzucić wszystko, nie mając pewności co będzie jutro i czy kiedykolwiek uda mi się uzyskać podobny status zawodowy.

Jedni powiedzą, że to głupota. Ja uważam, że to wyższy poziom wyczucia, co jest w życiu najważniejsze. Nie każdy go ma, nie każdy ma tyle odwagi i tyle siły, żeby zaryzykować.

Ale wiem jedno. Ryzyko się opłaca. Bo jeśli gdzieś jest nam źle, to szukajmy takiego miejsca, gdzie będzie lepiej, nawet gdyby to poszukiwanie miało trwać całe życie.

P.S. Gdzieś ostatnio czytałam o eksperymencie, który przeprowadziła pewna pielęgniarka u siebie na Oddziale w szpitalu. Pytała ludzi przed śmiercią, czego w życiu najbardziej żałują. Wiecie co to było? Życia pod dyktando innych, w sposób jak inni tego oczekiwali; zbyt małej ilości czasu poświęcanego rodzinie i domowemu ognisku, a zbyt dużej ilości poświęconego czasu i stresu na pracę.

I wydaje mi się to idealną puentą.